Rukovodilac radova: mr Miroslav Stanojlović

Slikarsko – konzervatorski ispitivački radovi su imali sledeću proceduru:

• odabiranje elemanata za statičnu građevinsku skelu, njihov prenoc, unošenje u hram i konstruisanje, dogradnja i prekomponovanje u pogodnu poziciju neophodnu za radove, rasklapanje i iznošenje na kraju;
• snimanje (pažljiv pregled) svake ikonografske celine, njenih istaknutih delova i detalja koji oslikavaju konzervatorsku problematiku;
• opis na osnovu vizuelnog pregleda;
• kontakt sa svim delovima površine fresaka (palpacija, testovi na otiranje);
• evidencija istaknutih oštećenja, njihov opis i šematsko iscrtavanje;
• testovi čišćenja površinskog taloga na svakoj ikonografskoj celini prema zatečenoj problematici;
• sastavljanje predloga za preduzimanje konzervatorskih mera, neophodnih postupaka i odgovarajućih materijala za popravku nastalih oštećenja;
• obrada snimaka i tekstova radi komponovanja stranica elaborata za zaštitne slikarsko- konzervatorke radove;
• izvođenje hitnih preventivnih radova na nestabilnim delovima živopisa, radi sprečavanja proširenja šteta;
• terenski rad hemičara.

Pored ovih celina pregledani su i kontaktirani delovi zidnog slikarstva prve zone, tog istog zida, zapadnog i dela severnog zida (do sarkofaga Đorđa Ostouša Pećpala). Najugroženiji delovi, tamo gde postoje dubinska oštećenja i mogućnost da se ona prošire, preventivno su ojačana prelepljivanjem zaštitnih obloga.

Uporedo sa slikarsko – konzervatorskim radovima urađena su i merenja vlage u zidovima. Izmerene vrednosti sa unutrašnje strane južnog zida priprate i luka iznad južnih vrata priprate u svim tačkama je više na površini nego na dubini. Zone povećane vlage pojavljuju se u najnižim zonama sa obe strane vrata.ali se uklapaju u obrazac kapilarnog vlaženja i izražene su do visine od oko 70 cm. Vrednosti izmerene po površini zida više su nego one na dubini ali ne u meri koja bi zabrinjavala. Na luku je takođe primetan povećan sadržaj vlage po površini koji potiče i od prisustva velikih količina higroskopnih soli iskristalisanih po površini živopisa. Po dubini ove vrednosti ne prelaze granice normale i nema izrazito vlažnih zona.

Kvantitativna hemijska analiza uzorkovanih depozita iskristalisane soli sa površine živopisa u ovom delu hrama pokazuje najvećim delom prisustvo nitrata (1725 ppm ) i u manjoj meri sulfata (248 ppm ) dok su hloridi zanemarljivi (1 ppm ). Sve pak, ukazuje da su neophodni slikarsko – konzervatorski radovi na dubinskom uklanjanju ovih soli.

Merenja, uzorkovanja i anlize izveo je Aleksa Jelikić, dipl. hemičar.